සිඟිතිගේ ආදරේ - 4 කොටස

එදා නවත්තපු තැනින් පටන්ගමුකො.

ඊලග දවසෙ නැගිටල පිලිවෙලකට ලෑස්ති වෙලා ඔන්න මං එලියට බැස්සා.  පිලිවෙලකට කිව්වට ඉතිං සුපුරුදු ඩෙනිමයි ටී ෂර්ට් එකයි තමා.  බොරුවට නිකං රගපාන්නෙ මොනවට ද?  අනික මාව නොදන්න කෙනෙකුත් නෙවෙයිනෙ.  කතා කරගත්ත විදියට යාළුව නුවර බස් නවත්තන තැනට ඇවිත් හිටිය.

ඔන්න දැං ඊලග ප්‍රශ්නෙ.  කතා කරන්න යන්නෙ කොහාටද?  කලිනුත් මං කියල තියනවනෙ කෑගල්ලෙ නං එහෙම නිවී සැනසිල්ලෙ කතා කරන්න තැනක් නෑ.  මං එහෙම තැනක් ගැන දැනං හිටියෙත් නෑ.  ටික වෙලාවක් කල්පනා කර කර හිටපු යාළුව කිව්ව අපි නැව්ගල යං කියල.  නැව්ගල කියන්නෙ කෑගල්ල පහු කරල කොලඹ පැත්තට යද්දි අතරමග හම්බවෙන පන්සලක්.  ප්‍රධානපාරෙන් තරමක් ඇතුලට යන්න තියනව.  හැබැයි මං කවදාවත් ගිහිං නෑ.  කෙනාවත් විශ්වාසයි සහ තැනත් පන්සලක් නිසා මාත් හා කියල අපි දෙන්න අවිස්සාවේල්ල බස් එකක නැගල නැව්ගලට පිටත් වුනා.

බස් එකේ යන ගමන් අක්ක මට කියපු රහසත් යාළුවත් එක්ක කිවුව.

ඔහොම විස්තර කතා කර කර අපි නැව්ගලට ගියා.  ප්‍රධාන පාරෙන් හැරිල නැව්ගලට යන අතුරු පාර තියෙන්නෙ රබර් වත්තක් මැදින්.  පේන දුරින් ගෙවල් තියන නිසා වත්ත පාළු නෑ.  පන්සලට කලිං හම්බවෙන්නෙ මෙහෙණි ආශ්‍රමය.  ඊට පස්සෙ කන්දෙ පිහිටීමට හදපු පන්සල.  කන්දෙ තැනින් තැන භාවනා කුටිත් තියනව.  මුදුනටම වෙන්න වගේ තමයි බුදු මැදුරයි, චෛත්‍යයි, බෝධියයි තියෙන්නෙ.

අපි පන්සලට යනකොට සිල් ගන්න ඇවිත් හිටිය එකම එක සීය කෙනෙක්.  උඩහට යද්දි හාමුදුරුවොත් හම්බුනා.  අපි ගියාට පස්සෙ හාමුදුරුවො වහල තිබුන බුදු මැදුරත් ඇරිය.  සීයත් එක්ක බුද්ධ පූජාව තියන්න හදද්දි තමයි අපිත් එතනට ගිහිං තිබුනෙ.  බුද්ධ පූජාවට අපිත් සහභාගි වුනා.  ඒක ඉවර වෙලා හාමුදුරුවො සීයත් එක්ක පල්ලම් බැස්ස.  අපි දෙන්න බුදු මැදුර ලග නැවතුනා.  බුදු මැදුරට එහා පැත්තෙ තියෙන්නෙ නා ගහක් එක්ක ගල් තලාවක්.  අපි දෙන්න ඔය ගල් තලාවෙ තමයි ඉද ගත්තෙ.

නා ගහ යට ගල් තලාවෙ ඉදගෙන කතා කරද්දි ඔන්න මං මගේ කැමැත්තත් දුන්න.  ඒ ගැන නං කියන්නෙ ඔච්චරම තමයි.

ඊට පස්සෙ තවත් ටික වෙලාවක් එතන ඉදගෙන කතා කර කර ඉද්දි හාමුදුරුවො ආවාස ගෙට වැඩිය.  ඒගමන් මෙන්න මේ දෙන්නටත් දානෙන් ටිකක් කියල පුංචි කවරයක් දුන්න.  කෙසෙල් ගෙඩියි, බිස්කටුයි, කැවුම් වගේකුයි තමා තිබුනෙ.  හාමුදුරුවන්ටත් ස්තූති කරල ගල් තලාවෙම ඉදගෙන දානෙත් කාල ටික වෙලාවකින් බොහොම සතුටින් අපි පන්සලෙන් පිටත් වුනා.

ඔන්න ඔය විදියට තමයි සිගිතිගෙ ආදරේ 2007 මාර්තු මාසෙන් පටන් ගත්තෙ.

ගෙවල් වලින් දැනගන්නකං අපි දෙන්නට තිබුනෙ එසේ මෙසේ පන්ති තොගයක් නෙමේ.  මං ගියපු කම්පියුටර් පන්තිය දවස් පහේම තියන්න පටන් ගත්තනෙ.  ඒ දවස්වල වෙන්ඩ හබි වෙච්ච මගේ මහත්තයටත් ජිම් එකේ වැඩ කටයුතු බහුල වෙලා ඉතුරු දවස් ටිකේම පන්ති වැටුන.  පේරාදෙණි පැත්තෙයි කුරුණෑගල පැත්තෙයි වැටිච්ච ඔය පන්ති තොගේ අන්තිමේට එකපාරටම අපි දෙන්න ලංකාවෙ බොහොම දුර බැහැර තැන් දෙකකට අධ්‍යාපන කටයුතු සදහා පිටත් වීමෙන් දුකින් වුනත් නවත්තල දාන්න වුනා.

ඊලග කොටසත් සමග ආයෙත් හමුවෙමු.